Canciones


NUESTRA COLECCIÓN DE CANCIONES


A CAROLINA
A saia da Carolina
ten un lagarto pintado;
cando a Carolina baila,

o lagarto dálle ó rabo.

Bailaches Carolina?
Bailei, si señor.
Dime con quen bailache.
Bailei co meu amor (tres veces)
Bailaches Carolina?

Bailei, si señor.

A Carolina é unha tola
que todo o fai ó revés,
0véstese pola cabeza

e díspese polos pés.

Bailaches Carolina?
Bailei no cuartel.
Dime con quen bailache.
Bailei co coronel (tres veces)
Bailaches Carolina?

Bailei, no cuartel.

O señor cura non baila
porque ten unha coroa.
Baile, señor cura, baile,

que Deus todo llo perdoa.

Bailaches Carolina?
Bailei, abofé.
Dime con quen bailaches.
Bailei co meu Xosé (tres veces)
Bailaches Carolina?

Bailei, abofé.

No curro da Carolina
non entra carro pechado,
namais entra a Carolina

co seu cocho polo rabo.

Bailaches Carolina?
Bailei, si señor.
Dime con quen bailache.

Bailei co meu amor. (tres veces)

Co teu amor, Carolina,
non volvas a bailar,
porque che levanta a saiae
é moi mala de baixar. BIS
______________________________________________________________________________

POUSA, POUSA (en YouTube)
Fun á taberna do meu compadre,
fun polo vento e vin polo aire:
e como é cousa de encantamento

fun polo aire e vin polo vento. BIS

E pousa, pousa, pousa,
e non me toques naquela cousa: BIS
e pousa, pousa axiña,

e non me toques naquela cousiña. BIS

Murmuraban as miñas veciñas
que eu andaba co crego nas viñas: BIS
eso é verdá, eu non o nego,

que eu andiven a loitas co crego. BIS

E pousa, pousa..
Cando me case xa teño un galo,
xa miña nai non me ten que dalo; BIS
cando me case xa teño un polo,

xa miña nai non me ten que dar todo. BIS

E pousa, pousa..
______________________________________________________________________________

O GATO
Xuntáronse catro un día,
os millores deste barrio,
mataron un gato a tiros

e metérono nun saco. (e o meteron nun saco)

Vai o gato metido nun saco,
vai o gato prá terra da Laxe;
vai o gato metido nun saco,

ai, gatiño! xa non volve máis.

Que mal lles parecería
a calquera deses catro,
que os meteran nun saco

como meteron o gato.

Vai o gato...
Aquel gato era un artista,
traballaba na ribeira,agora é un bañista

na praia da Castiñeira

Vai o gato...
______________________________________________________________________________

VEN BAILAR CARMIÑA (en YouTube)
Ven bailar Carmiña,
Carmiña, Carmela,
con zapato branco,
con media de seda,
con media de sedade seda calada,
ven bailar Carmiña,

miña namorada.

Os zapatos piden medias,
as medias piden zapatos,

as raparigas bonitaspiden rapaciños guapos.

Ven bailar Carmiña,...
Catro cousas hai no mundo
que revolven o sentido
amar e non se amado,

querer e non se querido.

Ven bailar Carmiña,...
______________________________________________________________________________

AMORIÑOS COLLÍN
Amoriños collínna bieriña do mar,amoriños collínnon os poido olvidar;non os poido olvidarnon os poido olvidar,amoriños collínna beiriña do mar
______________________________________________________________________________

SE VAS Ó SAN BENITIÑO (en YouTube)
Se vas ó San Benitiño BIS
non vaias ó de Paredes,
que hai outro máis milagreiro BIS (que é moito máis milagreiro)

San Benitiño de Lérez. BIS

San Benitiño do ollo redondo
hei de ir alá, miña nai, se non morro
e hei de levar unha bota de viño

e unha bola de pan para o camiño.

A que lle foron armare,
ó San Benito de Lérez,
a que lle foron armare
meteron un home morto (que tiña un bo viño mosto) BIS

debaixo do seu altare.

San Benitiño...
As de Marín e Placeres.
As mociñas de Combarro
As de Marín e Placeres
van de troula pola ríavan de troula pola ría

ó San Benito de Lérez

San Benitiño...
Polo río abaixo vai unha troita de pé,
corre que te corre, quen a puidera coller,
quen a puidera coller, quen a puidera pillar.

Polo río abaixo vai unha troita de pé.

Ó ve-las flores se alegra BIS
o paxariño do prado. BIS
Eu con ve-la túa cara BIS

boto fóra as miñas penas.

San Benitiño do ollo redondo...
Que cho teño ben gardado,
heicho de dar que cho teño,
que cho teño ben gardado,

nena cando foras miña,o caraveliño encarnado.

Polo río abaixo vai unha troita de pé...
______________________________________________________________________________

A RIANXEIRA 
(historia da cantiga ) (en YouTube)

Ondiñas veñen,
ondiñas veñen,
ondiñas veñen e van.
Non te vaias rianxeira, (non te embarques rianxeira)

que te vas a marear.

A Virxe de Guadalupe
cando vai para Ribeira, BIS
descalciña pola area,

parece unha rianxeira. BIS

Ondiñas veñen...
A Virxe de Guadalupe
cando vai para Rianxo, (cando veu para Rianxo)
a barquiña que a leva (a barquiña que a trouxo)

era de pau de laranxo.

Ondiñas veñen...
A Virxe de Gauadalupe
quen a fixo moreniña BIS (quen te puxo moreniña)
foi un raíño de sol

que entrou pola ventaniña BIS

Ondiñas veñen...
______________________________________________________________________________

APAGA O CANDIL (en YouTube)
Apagha o candil, Marica, chus, chus,
apagha o candil que ten moita lus,
que ten moita lus, moita claridá,

apagha o candil e chéghate alá.

Pasei pola túa porta e mirei polo ferrollo,
a ladra da túa nai meteume un pau por un ollo,

meteume un pau por un ollo, ailalelo, ailalalo.

Apagha o candil...
A túa nai é chiculate,

o teu pai chiculateiro,

a túa nai lambe as cazolas,
o teu pai lambe os pucheiros,
o teu pai lambe os pucheiros,

ailalelo, ailalalo

Apagha o candil...
Andivécheste alabando que eu morría por
ti
e que morro non é certo pero que che
quero si

ailalelo, ailalalo

Apagha o candil...
______________________________________________________________________________

CANTIGAS VARIAS
San Antón, San Antoniño,
o santo máis queridiño,
San Antón, San Antoniño,
dá me forza no carácter,

como ó porco no fuciño.

...
Que ben fixeron teus pais en facerche
custureira
cando chove non te mollas BIS

cando fai sol non te queimas.

...
Teño unha morena alá en Viascón,
teño outra na Puebla e outra en Marcón
e outra en Marcón, e outra en Marcón,

teño unha morena alá en Viascón.

...
Nena que vénde-las peras, (2 veces)
cantas che mandaron dar,
para ti, meu queridiño (2 veces) BIS
non mas mandaron contar

ailara...

...
Dáme o que che pido nena
que non che pido diñeiro,
dáme a túa ovella negra
pra xuntare ó meu carneiro BIS

Ailelelo...

...
E ti telo, telo, non o queres dar,
pra despois de vella podelo salgar,
podelo salgar, podelo salgar,
e ti telo, telo, non o queres dar,

ailelelo...

...
Vivir na Coruña que bonito é,
andar de parranda e durmir de pé,
e dormir de pé, e dormir de pé,

vivir na Coruña que bonito é.

...
Se vas ó convento de Herbón
mira pró lado dereito
verás o San Benitiño
botando auga polo peito BIS

Ailalelo

E se unha perna teño aquí
e outra no teu tellado
mira se te quero nena
que estou escarranchado BIS
Ailalelo
______________________________________________________________________________

O SANCRISTÁN DE COIMBRA

O Sancristán de Coímbra
facía de mil diabluras: BIS
mollaba o pan en aceite,

deixaba os santos a escuras BIS

E bate fado e bate ben,

ti ére-la causa do meu desdén BIS

O mar tamén ten amores,
o mar tamén ten muller. BIS
Está casado coa area,

Dálle bicos cantos quer. BIS

E bate fado........ BIS
Eu quixera ser merliño
e te-lo bico encarnado BIS
para face-lo meu niño

no teu cabelo dourado. BIS

Tirei unha laranxiña
no medio de Portugal BIS
a quen lle foi a batere?

á filla dun xeneral BIS

Miña nai xa non me deixa
levar o leite a Coimbra BIS
porque dicen os rapaces:

ai, que leiteira máis linda! BIS

E bate fado.... BIS
_____________________________________________________________________________

TEÑO UN AMOR EN RIANXO/VENTO MAREIRO

Teño un amor en Rianxo e outro en Vilagarcía,
para ve-los meus amores, teño que cruza-la Ría,
teño que cruza-la Ría, teño que cruza-la Ría,

teño un amor en Rianxo e outro en Vilagarcía.

Non lle temas, mariñeiro, ó ventiño do mar,
que co vento mareiro dá mellor navegar.
Se navegas pola ría de Rianxo verás

as estrelas e a lúa darlle bicos ó mar.

Lévalle no teu peteiro, gaivotiña voa, voa,
lévalle no teu peteiro unha cartiña de amores
pró meu amor rianxeiro ( 3 veces)

gaivotiña voa, voa, lévalle no teu peteiro.

Non lle temas, mariñeiro.....
Vai pola noite a escoitar.
Cando vaias a Rianxo vai pola note a escoitar
as estrelas e a lúa os biquiños que se dan; ( 3 veces)

cando vaias a Rianxo vai pola noite a escoitar.

Non lle temas, mariñeiro.....
Collín a dorna en Rianxo
Collín a dorna en Rianxo, fun a Padrón pola Ría,
da terra de Castelao á de Cela e Rosalía,
á de Cela e Rosalía, á de Cela e Rosalía,

collín a dorna e Rianxo, fun a Padrón pola Ría.

Non lle temas, mariñeiro....
______________________________________________________________________________

ARROZ CON CHÍCHAROS
O primeiro no amor sonche os bicos,
o segundo beliscos pequenos,
o terceiro ben achegadiñose

ó remate sonche os nenos BIS

Arroz con chícharos, patacas novas,
repolos de Betanzos e mais cebolas
e mais cebolas e mais cebolas,

arroz con chícharos, patacas novas

Se o teu mozo che pide aquel conto
e por el che fai un xuramento,
non llo deas, nena, non llo deas,

que o xurar lévacho o vento BIS

Arroz con chícharos, patacas novas...
______________________________________________________________________________

CANTIGA DA CAÑIZA
Non te namores, meniña, meniña non te namores

non te namores, meniña, das palabriñas dos homes.

Tres días hai que non como senón bágoas con pan

así son os desenganos que os meus amores me dan.

Dille que suspiro e choro, dille que vivo morrendo,
dille que se compadeza do mal que estou padecendo.
______________________________________________________________________________

NOS CANEIROS (Ai, Pepiño adiós)
Ai Pepiño, adiós, ai Pepiño, adiós,
ai Pepiño, por Dios non te vaias,
non te vaias afogar á praia,

como nos pasou a nós e havos de pasar a vós.

Ai Sálvora, ai San Vicente, BIS

as nenas bonitas hainas en Ourense. (as nenas bonitas hainas en Mourente)

Ai Pepiño, adiós, ai Pepiño, adiós,...
Ai Sálvora, ai San Vicente
Ai Sálvora, adiós Mourente
Ai Sálvora, ollos da ría

para boas mozas, en Vilagarcía BIS

Ai Pepiño, adiós, ai Pepiño, adiós,...
Ai Sálvora, vento norteiro.
Ai Salvora, meu compañeiro,
Ai Sálvora, vento ventiño
xa están as rapazas na punta de Aguiño BIS
______________________________________________________________________________

NA BEIRA DO MAR
Ollos verdes son traidores, BIS
azules son mentireiros,
os negros e acastañados

son firmes e vedadeiros. BIS

Na beira, na beira, na beira do mar

hai unha lanchiña pra ir a navegar BIS

Hoxe vinte pasar a ría BIS
cuns zoquiños de madeira,
ías tan remangadiña

ó pasar pola riberia BIS

Na beira, na beira, na beira do mar

hai unha lanchiña pra ir a navegar BIS

Cinco sentidos che temos, BIS
os cinco necesitamos
pero os cinco perdemos

en canto nos namoramos

Na beira, na beira, na beira do mar
hai unha lanchiña pra ir a navegar BIS
______________________________________________________________________________

A VIRXE DA BARCA
Veño da Virxe da Barca,
da Virxe da Barca veño,
veño de abala-la pedra,

de abala-la pedra veño.

Díxenvos unha mentira,
veño de abala-la pedra,
veño de abala-la grande,

que a pequena abala ela,

Nosa señora da Barca
ten o tellado de pedra,
ben a puidera ter de ouro,

miña Virxe se quixera.

Nosa señora da Barca
ten un teito bo de pedra;
di a campana na volta:

¡cantas voltas vai dar ela!

A miña Virxe da Barca,
para o ano hei de volver
que me quedou a mantilla
no altar por recoller
______________________________________________________________________________

PAXARIÑO

Con piñeiros de arredor,
teño unha casa no monte
con piñeiros de arredor,
unha fonte e un salgueiro,
miña nena,
onde canta o reiseñor.
Unha fonte e un salgueiro,
miña nena onde canta o reiseñor.
Aquel paxariño
era bonitiño,
da beira do miño.
- ¿e como lle chaman?
- chamanlle pepiño.

- ¡que bonito nome ten o paxariño!

Paxariños que alegres cantades
polas follas dos lureiros
e subides polos ameneiros
a busca-la raiola do sol.
Non sexas tan presumida.
se queres casa-la filla
non sexas tan presumida.
Non te deixes enganar
miña nena,
se queres ser prendida.
non te deixes enganar
miña nena,
se queres ser prendida
______________________________________________________________________________

RODABALLO
Nunha lancha de Marín
coa proa de carballo, BIS
catro rapaces da Pobra
ui, ai, ai

roubaron un rodaballo.BIS

Mala chispa te coma,
mala chispa che dea,
mala chispa te trague,

ai, ai, ié. BIS a estrofa

O patrón que os mandaba
tamén era de Marín BIS
e díxolle ao rodaballo:
ui, ai, ai

moito miras para min! BIS

Mala chispa...
Fórono vender á lonxa
e con moito disimulo BIS
e quen o foi a comprarui,

ai, aia filla do Cachirulo! BIS

Mala chispa ...
E aquí acábase a historia
deste peixe desgraciado (malfadado) BIS
que por non haber aceite,
ui, ai, ai,

houbo que comelo asado. BIS

Mala chispa...
______________________________________________________________________________

PARA VIR A XUNTA MIN

O voso galo, comadre, tédelo mal enseñado BIS

Vén cantar tódalas noites·enriba do meu tellado.

Para vir a xunta min, para vir a xunta min,

vai lava-la cara, vai lava-la cara, galopín!

Miña nai por me casare, ofreceume canto tiña,
agora que estou casado, pagoume cunha galiña,

pagoume cunha galiña, ailalelo, ailalalo!

Para vir a xunta min, para vir a xunta min,vai lava-la cara, vai lava-la cara, galopín!
Túa nai e mais a miña quedan no río berrandopor culpa dunha galiña, que ten amores cun galo,que ten amores cun galo, ailalelo, ailalalo.
Para vir a xunta min, para vir a xunta min,

vai lava-la cara, vai lava-la cara, galopín!

Eu queríame casare, miña nai non teño roupa casa, miña filla, casa, que unha perna tapa a outra.
Para vir a xunta min, para vir a xunta min,vai lava-la cara, vai lava-la cara, galopín!
Eu queríame casare, miña nai dime que é cedo,

ela como está casada, non sabe as ganas que eu teño.

Para vir a xunta min, para vir a xunta min,
vai lava-la cara, vai lava-la cara, galopín!
______________________________________________________________________________

UNHA NOITE NO MUÍÑO
Unha noite no muíño, unha noite non é nada

unha semaniña enteira, esa si que é muiñada

Deus cho pague churrusqueira
téñocho que agradecer
cando vou ao teu muíño
sempre me deixas moer BIS

Deus cho pague churrusqueira

Túa nai por me casar,
teu pai por me dar o dote
armaron unha porfía, rompéronlle os pés ó pote
______________________________________________________________________________

NAVEIRA

Ollos verdes son traidores,
azules son mentireiros,
los negros y acastañadosson fírmes y verdadeiros.

Naveira, naveira,
naveira do mar,había una barquiña
pra dir a navegar
Pra dir a navegar,
pra dir a navegar,
naveira, navieranaveira do mar.

Cinco sentidos tenemos,
los cinco necesitamos,
todos los cinco perdernos
cuando nos enamoramos.

Naveira, naveira,
naveira do mar,
había una barquiña
pra dir a navegar

Pra dir a navegar,
pra dir a navegar,
naveira, navieranaveira do mar.

Eu la vi pasar la ríacon
zoquiños de madeira
diba tan remangadiñaal
pasar pola ribeira.

Naveira, naveira,
naveira do mar,
había una barquiña
pra dir a navegar

Pra dir a navegar,
pra dir a navegar,naveira,
navieranaveira do mar.
______________________________________________________________________________

CORUÑA DEL ALMA MÍA
Con el sombrero en la mano, como personas aristrocraticas, saludamos a Galicia, llenos de amor y de gracia.

Coruña llevas la palma por ser la ciudad más fina, te quise con toda el alma igual que Alfonso Molina.

Y de rodillas te juro que si tuviera dinero, en el puente del pasaje, con letras de oro, pondría un letrero diciendo tú eres Coruña la más hermosa del mundo entero.

Coruña del alma mía, población incomparable; te quiero más que a mi vida como hoy te quiere tu alcalde.

Y de rodillas te juro, que si tuviera dinero, en el puente del pasaje, con letras de oro pondría un letrero diciendo tú eres Coruña la más hermosa del mundo entero diciendo tú eres Coruña la más hermosa del mundo entero.

Coruña, tu eres Coruña, ciudad incomparable, Te quiero más que a mi vida, Más que a la Virgen del Carmen. Y de rodillas te juro, que si tuviera dinero, en el puente del pasaje, con letras de oro pondría un letrero, diciendo: Tú eres Coruña, la más hermosa del mundo entero.

Vivir na Coruña que bonito é, andar de parranda e durmir de pé, e dormir de pé, e dormir de pé, vivir na Coruña que bonito é.
No hay quien pueda
No hay quien pueda con la gente marinera No hay quien pueda con la gente marinera..pescadora

"Si me deran a escoller eu non sei que escollería si entrar na Coruña de noite ou entrar no ceo de día"

en la coruña siempre reina la alegria, en la coruña siempre reina el buen humor

Ben te vin, dedicado a Mariano de Cavia, donde entre sus encantadores versos le canta: "Cando te fun visitar, vendo a miñ´alma a suxeta a hermosura do teu mar, díxome Dios, ¡canta, poeta! ¡ Eu chorei pra te cantar! Chorei, qu´eu no sabería, é que san Pedro no me escoite d´e scoller, qu´escollería, ¡ si entrar na Coruña de noite ou no Ceo de día!".
______________________________________________________________________________

EL ABUELO
IEl abuelo un día
cuando era muy joven
allá en su Galicia,
miró el horizonte
y pensó que otra senda
tal vez existía.
Y al viento del norte
que era un viejo amigo,
le habló de su prisa,
le mostró sus manos
que mansas y fuertes,
estaban vacías,
y el viento le dijo:
""Construye tu vida
detrás de los mares,
allende Galicia"".
Y el abuelo un día
en un viejo barco
se marchó de España.
El abuelo un día,
como tantos otros,
con tanta esperanza.
La imagen querida
de su vieja aldea
y de sus montañas
se llevó grabada
muy dentro del alma,
cuando el viejo
barco lo alejó de España.
II
El abuelo un día
subió a la carreta
de subir la vida.
Empuñó el arado,
abonó la tierra
y el tiempo corría.
Y luchó sereno
por plantar el árbol
que tanto quería.
Y el abuelo un día
lloró bajo el árbol
que al fin florecía,
lloró de alegría
cuando vio sus manos,
que un poco más viejas
no estaban vacías.
Y el abuelo entonces,
cuando yo era niño,
me hablaba de España,
del viento del norte,
de la vieja aldea
y de sus montañas.
Le gustaba tanto
recordar las cosas
que llevo grabadas
muy dentro del alma,
que a veces callado,
sin decir palabra,
me hablaba de España.
III
El abuelo un día,
cuando era muy viejo,
allende Galicia.
Me tomó la mano
y yo me di cuenta
que ya se moría.
Y entonces me dijo,
con muy pocas fuerzas
y con menos prisa,"
"prométeme, hijo,
que a la vieja aldea
irás algún día,
y al viento del norte
dirás que su amigo,
a una nueva tierra
le entregó la vida.
Y el abuelo un día
se quedó dormido
sin volver a España.
El abuelo un día,
como tantos otros,
con tanta esperanza.
Y al tiempo al abuelo
lo vi en las aldeas,
lo vi en las montañas,
en cada mañana
y en cada leyenda,
por todas las sendas
que anduve de España.

______________________________________________________________________________

UN CANTO A GALICIA
Eu queroche tanto,
e ainda non o sabes...
Eu queroche tanto,
terra do meu pai.

Quero as tuas ribeiras
que me fan lembrare
os teus ollos tristes
que me fan chorare.

Un canto a Galicia, hey,
terra do meu pai.
Un canto a Galicia, hey,
miña terra nai.

Teño morriña, hey,
teño saudade,
porque estou lonxe
de eses teus lares.

Eu queroche tanto,
e ainda non o sabes...
Eu queroche tanto,
terra do meu pai.

Quero as tuas ribeiras
que me fan lembrare
os teus ollos tristes
que me fan chorare.

Un canto a Galicia, hey,
terra do meu pai.
Un canto a Galicia, hey,
miña terra nai.

Teño morriña, hey,
teño saudade,
porque estou lonxe
de eses teus lares.

Teño morriña,
teño saudade,
porque estou lonxe
de eses teus lares...

De eses teus lares...
De esos teus lares...

¡Teño morriña!
¡Teño saudade!

Un canto a Galicia, hey,
terra do meu pai.
Un canto a Galicia, hey,
miña terra nai.

Teño morriña, hey,
teño saudade,
porque estou lonxe
de eses teus lares.

Un canto a Galicia, hey,
terra do meu pai.
Un canto a Galicia, hey,
miña terra nai.

Teño morriña, hey,
teño saudade,
porque estou lonxe
de eses teus lares.

Teño morriña, hey,
teño saudade,
porque estou lonxe
de eses teus lares.

Teño morriña, hey,
teño saudade,
porque estou lonxe
de eses teus lares.
______________________________________________________________________________

E PRA QUE NON DIGAS
E pra que non digas que tal e que cal
que foi e non foi, que tal que sei eu,
eu aló non fun, ela aquí non veu,
nin eu llo pedín, nin ela mo deu.
-Maruxiña, dáme un bico
que che hei de dar un pataco,
-Non quero bicos dos homes
que me cheiran a tabaco.
E pra que non digas...
Maruxiña do forneiro
se coceras faime un bolo,
se mo fas, faimo de millo,
que eu de trigo non cho como.
E pra que non digas...
-Maruxiña, ti é-lo demo,
sempre me andas atentando,
-Foi do couce dunha pulga
que é un mal desesperado.
E pra que non digas...
______________________________________________________________________________

EU NON SEI
(cantada pola Roda)

Pun, pun, pun, peteiche na porta, non me quixeches responder, BIS
pasaches por min e dixeches: cshis, cshis, cshis,
este pandeiriño que che toca zúmballe a Marica,
era do pelexo dunha ovella, como repenica,
como repenica, Maruiña, como repenica,
este pandeiriño que che toca, zúmballe a Marica.
Eu non sei que pasou no muíño, eu non sei que debeu de pasar,
desde entón Maruxiña está triste, desde entón non fai máis que chorar,
pasaches por il e dixeches:
este pandeiriño que che toca zúmballe a Marica,
era do pelexo dunha ovella, como repenica,
como repenica, Maruxiña, como repenica,
este pandeiriño que che toca, zúmballe a Marica.
Se queres que vaia e veña, rapaciña ó teu lugare, BIS
has de prende-la cadela que non fai máis que ladrare, BIS
a miña meniña cando vai pró muíño, vai enfariñada, cheíña de frío;
cheíña de frío, cando vai xiada, a miña meniña meteuse na cama.
Esta noite hei de ir a verte, Camela non teñas medo, BIS
déixame a porta trincada, ai, cunha palliña de centeo BIS
ailalailaraila...
______________________________________________________________________________

UNHA NOITE NA EIRA DO TRIGO
Unha noite na eira do trigo
ó refrexo do branco luar
unha nena choraba sin trégolas
os desdés dun ingrato galán.
I a coitada entre queixas decia,
"xa no mundo non teño ninguén,
vou morrer e non ven os meus ollos
os olliños do meu doce ben".
Os seus ecos de malenconía
camiñaban nas alas do vento
i o lamento
repetía:
"vou morrer e non vén o meu ben!".
Lonxe dela, de pé sobre a popa
dun aleve negreiro vapor
emigrado, camiño de America
vai o pobre, infelís amador.
I ó mirar ás xentís anduriñas
cara á terra que deixa cruzar:
" quen pudera dar volta - pensaba-,
quen pudera convosco voar!".
Mais a aves i o buque fuxían
sin ouír seus amargos lamentos;
solo os ventos
repetían:,
"quen pudera convosco voar!"
Noites craras de aromas e lúa
desde entón que tristeza en vós hai
prós que viron chorar unha nena
prós que viron un barco marchar!
Dun amor celestial verdadeiro
quedou solo de bágoas a proba
unha cova
nun outeiro
i on cadavre no fondo do mar.
______________________________________________________________________________

ALALÁ DAS MARIÑAS
(Ahora, una ya no tan conocida “Alalá das Mariñas”. Un alalá es un canto popular gallego de varios versos con cuatro estrofas octosílabas, entre estrofas se canta ailalala, ailala)

Teño unha casiña branca na Mariña entre loureiros, (Tengo una casita blanca en Mariña entre laureles)
teño paz e teño amor e estou vivindo no ceo. (tengo paz y tengo amor y estoy viviendo en el cielo)
Ailalala, ailalala..
E adiós á miña casiña, portelo do meu quinteiro, (Y adiós a mi castia, portal de mi terreno)
auga da miña fontiña, sombra do meu laranxeiro (agua de mi fuentecita, sombra de mi naranjo)
Ailalala, ailalala..
Por último, una cantiga de Manuel Curros Enríquez, del libro Aires da miña terra. Cabe decir que en el libro esta cantiga se llama asi, Cantiga, y empieza con el verso “no xardín unha noite sentada” (en el jardín una noche sentada).
Unha noite na eira do trigo (Una noche en la huerta del trigo)
ó refrexo do branco lugar (el reflejo del blanco lugar)
unha nena choraba sin trégolas (una niña lloraba sin lágrimas)
os desdés dun ingrato galán. (los desdenes de un ingrato galán)
I a coitada entre queixas decia, (Y la pobre entre quejas decía)
“xa no mundo non teño ninguén, (“ya en el mundo no tengo a nadie)
vou morrer e non ven os meus ollos (voy a morir y no ven mis ojos)
os olliños do meu doce ben”. (los ojitos de mi dulce bien”.)
Os seus ecos de malenconía (Sus ecos de melancolía)
camiñaban nas alas do vento (caminaban en las alas del viento)
i o lamento (y el lamento)
repetía: (repetía:)
“vou morrer e non vén o meu ben!”. (“voy a morir y no viene mi bien!”)
Lonxe dela, de pé sobre a popa (Lejos de ella, de pie sobre la popa)
dun aleve negreiro vapor (de un ¿leve? negro vapor)
emigrado, camiño de America (emigrado, camino de América)
vai o pobre, infelís amador. (va el pobrem infeliz amador.)
I ó mirar ás xentís anduriñas (Y al mirar a las gentiles golondrinas)
cara á terra que deixa cruzar: (hacia la tierra que deja cruzar:)
” quen pudera dar volta – pensaba-, (“quién puediera dar la vuelta – pensaba-,)
quen pudera convosco voar!”. (quién pudiera con vosotras volar!”.)
Mais a aves i o buque fuxían (Pero las aves y el buque huían)
sin ouír seus amargos lamentos; (sin oír sus amargos lamentos;)
solo os ventos (solo los vientos)
repetían:, (repetían:,)
“quen pudera convosco voar!” (quién pudiera con vosotras volar!”.)
Noites craras de aromas e lúa (Noches claras de aromas y luna)
desde entón que tristeza en vós hai (desde entonces que tristeza en vosotras hay)
prós que viron chorar unha nena (para los que vieron llorar a una nila)
prós que viron unbvarco marchar! (para los que vieron un barco marchar!)
Dun amor celestial verdadeiro (De un amor celestial verdadero)
quedou solo de bágoas a proba (quedaron solo de lágrimas la prueba)
unha cova (una cueva)
nun outeiro (un otero/colina)
i on cadavre no fondo do mar. (y un cadáver en el fondo del mar.)
Bueno, como véis no es algo precisamente alegre, el libro “Aires da miña terra” está basado en los sentimientos de la emigración  en Galicia, durante la cual mucha gente tuvo que marchar para ganarse la vida.
______________________________________________________________________________

A SANTIAGO VOI
Los Tamara
¡Ai Carmela que chove¡
ai lala lala lala, ai la lara lala lara lala.

A Santiago voy,
ligerito caminando y con mi paraguitas,
por si la lluvia me va mojando.

A Santiago voy,
ligerito suspirando,
por mi niña Carmela que en Compostelá
me está esperando.

Vou subindo montañas cruzando valles,
sempre cantando, o verde me acaricia,
porque a Galicia xa estou chegando.

A Santiago voy,
(lixeiriño),
A Santiago voy,
(camiñando),

Como un peregrino por el camino de la ilusión.
A Santiago voy, a Santiago voy.

Y con mi Carmela, en Compostelá me quedo yo.
Ai lala lala lala, ai la lara lala lara lala.

Repetir toda
A Santiago voy, ligerito caminando....

Final
¡A Santiago voy,
me voy.
______________________________________________________________________________

A MEIGA
Los Tamara
Na pequena aldea
Habia unha nena
Que polos seus ollos
Os vellos e mozos
Chamabanlle a meiga.

Todo los rapaces
Iban detras dela,
E todos queri¬an,
E todos queri¬an
Casarse con ela.

Pero a meiga non quixo a ningun
E quedouse solteira.
Naide sabe si non poido amar
Ou non quixo ela.

Pero os anos pasaron axiña
E foise a beleza.
Ten a cara cheiña de arrugas
E chamanlle a meiga.

E chamanlle a bruxa,
A bruxa e a meiga.
Os rapaces traviesos do pobo
Cando corren detras dela.
Moitas nais pra asustar aos seus fillos
Din que van chamar a meiga.

Contaronme as vellas
Que cando era moza
Pasabase as horas
Na beira da praia
Falando coas ondas.

Din que tuvo amores
Con un mariñeiro
Que saleu do mare
Cantando entre as ondas
Nas noites de inverno.

Pero a meiga non quixo a ningun
E quedouse solteira.
Naide sabe si non poido amar
Ou non quixo ela.

Pero os anos pasaron axiña
E foise a beleza.
Ten a cara cheiña de arrugas
E chamanlle a meiga.

E chamanlle a bruxa,
A bruxa e a meiga.
Os rapaces traviesos do pobo
Cando corren detras de la.
Moitas nais pra asustar aos seus fillos
Din que van chamar a meiga.

Os rapaces traviesos do pobo
Cando corren detras dela.
Moitas nais pra asustar aos seus fillos
Din que van chamar a meiga.

Lai,lai,lai,laira,lai,laira, lai, lai,lai, lai

NUESTRA COLECCIÓN DE CANCIONES


A CAROLINA
A saia da Carolina
ten un lagarto pintado;
cando a Carolina baila,

o lagarto dálle ó rabo.

Bailaches Carolina?
Bailei, si señor.
Dime con quen bailache.
Bailei co meu amor (tres veces)
Bailaches Carolina?

Bailei, si señor.

A Carolina é unha tola
que todo o fai ó revés,
0véstese pola cabeza

e díspese polos pés.

Bailaches Carolina?
Bailei no cuartel.
Dime con quen bailache.
Bailei co coronel (tres veces)
Bailaches Carolina?

Bailei, no cuartel.

O señor cura non baila
porque ten unha coroa.
Baile, señor cura, baile,

que Deus todo llo perdoa.

Bailaches Carolina?
Bailei, abofé.
Dime con quen bailaches.
Bailei co meu Xosé (tres veces)
Bailaches Carolina?

Bailei, abofé.

No curro da Carolina
non entra carro pechado,
namais entra a Carolina

co seu cocho polo rabo.

Bailaches Carolina?
Bailei, si señor.
Dime con quen bailache.

Bailei co meu amor. (tres veces)

Co teu amor, Carolina,
non volvas a bailar,
porque che levanta a saiae
é moi mala de baixar. BIS
______________________________________________________________________________

POUSA, POUSA (en YouTube)
Fun á taberna do meu compadre,
fun polo vento e vin polo aire:
e como é cousa de encantamento

fun polo aire e vin polo vento. BIS

E pousa, pousa, pousa,
e non me toques naquela cousa: BIS
e pousa, pousa axiña,

e non me toques naquela cousiña. BIS

Murmuraban as miñas veciñas
que eu andaba co crego nas viñas: BIS
eso é verdá, eu non o nego,

que eu andiven a loitas co crego. BIS

E pousa, pousa..
Cando me case xa teño un galo,
xa miña nai non me ten que dalo; BIS
cando me case xa teño un polo,

xa miña nai non me ten que dar todo. BIS

E pousa, pousa..
______________________________________________________________________________

O GATO
Xuntáronse catro un día,
os millores deste barrio,
mataron un gato a tiros

e metérono nun saco. (e o meteron nun saco)

Vai o gato metido nun saco,
vai o gato prá terra da Laxe;
vai o gato metido nun saco,

ai, gatiño! xa non volve máis.

Que mal lles parecería
a calquera deses catro,
que os meteran nun saco

como meteron o gato.

Vai o gato...
Aquel gato era un artista,
traballaba na ribeira,agora é un bañista

na praia da Castiñeira

Vai o gato...
______________________________________________________________________________

VEN BAILAR CARMIÑA (en YouTube)
Ven bailar Carmiña,
Carmiña, Carmela,
con zapato branco,
con media de seda,
con media de sedade seda calada,
ven bailar Carmiña,

miña namorada.

Os zapatos piden medias,
as medias piden zapatos,

as raparigas bonitaspiden rapaciños guapos.

Ven bailar Carmiña,...
Catro cousas hai no mundo
que revolven o sentido
amar e non se amado,

querer e non se querido.

Ven bailar Carmiña,...
______________________________________________________________________________

AMORIÑOS COLLÍN
Amoriños collínna bieriña do mar,amoriños collínnon os poido olvidar;non os poido olvidarnon os poido olvidar,amoriños collínna beiriña do mar
______________________________________________________________________________

SE VAS Ó SAN BENITIÑO (en YouTube)
Se vas ó San Benitiño BIS
non vaias ó de Paredes,
que hai outro máis milagreiro BIS (que é moito máis milagreiro)

San Benitiño de Lérez. BIS

San Benitiño do ollo redondo
hei de ir alá, miña nai, se non morro
e hei de levar unha bota de viño

e unha bola de pan para o camiño.

A que lle foron armare,
ó San Benito de Lérez,
a que lle foron armare
meteron un home morto (que tiña un bo viño mosto) BIS

debaixo do seu altare.

San Benitiño...
As de Marín e Placeres.
As mociñas de Combarro
As de Marín e Placeres
van de troula pola ríavan de troula pola ría

ó San Benito de Lérez

San Benitiño...
Polo río abaixo vai unha troita de pé,
corre que te corre, quen a puidera coller,
quen a puidera coller, quen a puidera pillar.

Polo río abaixo vai unha troita de pé.

Ó ve-las flores se alegra BIS
o paxariño do prado. BIS
Eu con ve-la túa cara BIS

boto fóra as miñas penas.

San Benitiño do ollo redondo...
Que cho teño ben gardado,
heicho de dar que cho teño,
que cho teño ben gardado,

nena cando foras miña,o caraveliño encarnado.

Polo río abaixo vai unha troita de pé...
______________________________________________________________________________

A RIANXEIRA 
(historia da cantiga ) (en YouTube)

Ondiñas veñen,
ondiñas veñen,
ondiñas veñen e van.
Non te vaias rianxeira, (non te embarques rianxeira)

que te vas a marear.

A Virxe de Guadalupe
cando vai para Ribeira, BIS
descalciña pola area,

parece unha rianxeira. BIS

Ondiñas veñen...
A Virxe de Guadalupe
cando vai para Rianxo, (cando veu para Rianxo)
a barquiña que a leva (a barquiña que a trouxo)

era de pau de laranxo.

Ondiñas veñen...
A Virxe de Gauadalupe
quen a fixo moreniña BIS (quen te puxo moreniña)
foi un raíño de sol

que entrou pola ventaniña BIS

Ondiñas veñen...
______________________________________________________________________________

APAGA O CANDIL (en YouTube)
Apagha o candil, Marica, chus, chus,
apagha o candil que ten moita lus,
que ten moita lus, moita claridá,

apagha o candil e chéghate alá.

Pasei pola túa porta e mirei polo ferrollo,
a ladra da túa nai meteume un pau por un ollo,

meteume un pau por un ollo, ailalelo, ailalalo.

Apagha o candil...
A túa nai é chiculate,

o teu pai chiculateiro,

a túa nai lambe as cazolas,
o teu pai lambe os pucheiros,
o teu pai lambe os pucheiros,

ailalelo, ailalalo

Apagha o candil...
Andivécheste alabando que eu morría por
ti
e que morro non é certo pero que che
quero si

ailalelo, ailalalo

Apagha o candil...
______________________________________________________________________________

CANTIGAS VARIAS
San Antón, San Antoniño,
o santo máis queridiño,
San Antón, San Antoniño,
dá me forza no carácter,

como ó porco no fuciño.

...
Que ben fixeron teus pais en facerche
custureira
cando chove non te mollas BIS

cando fai sol non te queimas.

...
Teño unha morena alá en Viascón,
teño outra na Puebla e outra en Marcón
e outra en Marcón, e outra en Marcón,

teño unha morena alá en Viascón.

...
Nena que vénde-las peras, (2 veces)
cantas che mandaron dar,
para ti, meu queridiño (2 veces) BIS
non mas mandaron contar

ailara...

...
Dáme o que che pido nena
que non che pido diñeiro,
dáme a túa ovella negra
pra xuntare ó meu carneiro BIS

Ailelelo...

...
E ti telo, telo, non o queres dar,
pra despois de vella podelo salgar,
podelo salgar, podelo salgar,
e ti telo, telo, non o queres dar,

ailelelo...

...
Vivir na Coruña que bonito é,
andar de parranda e durmir de pé,
e dormir de pé, e dormir de pé,

vivir na Coruña que bonito é.

...
Se vas ó convento de Herbón
mira pró lado dereito
verás o San Benitiño
botando auga polo peito BIS

Ailalelo

E se unha perna teño aquí
e outra no teu tellado
mira se te quero nena
que estou escarranchado BIS
Ailalelo
______________________________________________________________________________

O SANCRISTÁN DE COIMBRA

O Sancristán de Coímbra
facía de mil diabluras: BIS
mollaba o pan en aceite,

deixaba os santos a escuras BIS

E bate fado e bate ben,

ti ére-la causa do meu desdén BIS

O mar tamén ten amores,
o mar tamén ten muller. BIS
Está casado coa area,

Dálle bicos cantos quer. BIS

E bate fado........ BIS
Eu quixera ser merliño
e te-lo bico encarnado BIS
para face-lo meu niño

no teu cabelo dourado. BIS

Tirei unha laranxiña
no medio de Portugal BIS
a quen lle foi a batere?

á filla dun xeneral BIS

Miña nai xa non me deixa
levar o leite a Coimbra BIS
porque dicen os rapaces:

ai, que leiteira máis linda! BIS

E bate fado.... BIS
_____________________________________________________________________________

TEÑO UN AMOR EN RIANXO/VENTO MAREIRO

Teño un amor en Rianxo e outro en Vilagarcía,
para ve-los meus amores, teño que cruza-la Ría,
teño que cruza-la Ría, teño que cruza-la Ría,

teño un amor en Rianxo e outro en Vilagarcía.

Non lle temas, mariñeiro, ó ventiño do mar,
que co vento mareiro dá mellor navegar.
Se navegas pola ría de Rianxo verás

as estrelas e a lúa darlle bicos ó mar.

Lévalle no teu peteiro, gaivotiña voa, voa,
lévalle no teu peteiro unha cartiña de amores
pró meu amor rianxeiro ( 3 veces)

gaivotiña voa, voa, lévalle no teu peteiro.

Non lle temas, mariñeiro.....
Vai pola noite a escoitar.
Cando vaias a Rianxo vai pola note a escoitar
as estrelas e a lúa os biquiños que se dan; ( 3 veces)

cando vaias a Rianxo vai pola noite a escoitar.

Non lle temas, mariñeiro.....
Collín a dorna en Rianxo
Collín a dorna en Rianxo, fun a Padrón pola Ría,
da terra de Castelao á de Cela e Rosalía,
á de Cela e Rosalía, á de Cela e Rosalía,

collín a dorna e Rianxo, fun a Padrón pola Ría.

Non lle temas, mariñeiro....
______________________________________________________________________________

ARROZ CON CHÍCHAROS
O primeiro no amor sonche os bicos,
o segundo beliscos pequenos,
o terceiro ben achegadiñose

ó remate sonche os nenos BIS

Arroz con chícharos, patacas novas,
repolos de Betanzos e mais cebolas
e mais cebolas e mais cebolas,

arroz con chícharos, patacas novas

Se o teu mozo che pide aquel conto
e por el che fai un xuramento,
non llo deas, nena, non llo deas,

que o xurar lévacho o vento BIS

Arroz con chícharos, patacas novas...
______________________________________________________________________________

CANTIGA DA CAÑIZA
Non te namores, meniña, meniña non te namores

non te namores, meniña, das palabriñas dos homes.

Tres días hai que non como senón bágoas con pan

así son os desenganos que os meus amores me dan.

Dille que suspiro e choro, dille que vivo morrendo,
dille que se compadeza do mal que estou padecendo.
______________________________________________________________________________

NOS CANEIROS (Ai, Pepiño adiós)
Ai Pepiño, adiós, ai Pepiño, adiós,
ai Pepiño, por Dios non te vaias,
non te vaias afogar á praia,

como nos pasou a nós e havos de pasar a vós.

Ai Sálvora, ai San Vicente, BIS

as nenas bonitas hainas en Ourense. (as nenas bonitas hainas en Mourente)

Ai Pepiño, adiós, ai Pepiño, adiós,...
Ai Sálvora, ai San Vicente
Ai Sálvora, adiós Mourente
Ai Sálvora, ollos da ría

para boas mozas, en Vilagarcía BIS

Ai Pepiño, adiós, ai Pepiño, adiós,...
Ai Sálvora, vento norteiro.
Ai Salvora, meu compañeiro,
Ai Sálvora, vento ventiño
xa están as rapazas na punta de Aguiño BIS
______________________________________________________________________________

NA BEIRA DO MAR
Ollos verdes son traidores, BIS
azules son mentireiros,
os negros e acastañados

son firmes e vedadeiros. BIS

Na beira, na beira, na beira do mar

hai unha lanchiña pra ir a navegar BIS

Hoxe vinte pasar a ría BIS
cuns zoquiños de madeira,
ías tan remangadiña

ó pasar pola riberia BIS

Na beira, na beira, na beira do mar

hai unha lanchiña pra ir a navegar BIS

Cinco sentidos che temos, BIS
os cinco necesitamos
pero os cinco perdemos

en canto nos namoramos

Na beira, na beira, na beira do mar
hai unha lanchiña pra ir a navegar BIS
______________________________________________________________________________

A VIRXE DA BARCA
Veño da Virxe da Barca,
da Virxe da Barca veño,
veño de abala-la pedra,

de abala-la pedra veño.

Díxenvos unha mentira,
veño de abala-la pedra,
veño de abala-la grande,

que a pequena abala ela,

Nosa señora da Barca
ten o tellado de pedra,
ben a puidera ter de ouro,

miña Virxe se quixera.

Nosa señora da Barca
ten un teito bo de pedra;
di a campana na volta:

¡cantas voltas vai dar ela!

A miña Virxe da Barca,
para o ano hei de volver
que me quedou a mantilla
no altar por recoller
______________________________________________________________________________

PAXARIÑO

Con piñeiros de arredor,
teño unha casa no monte
con piñeiros de arredor,
unha fonte e un salgueiro,
miña nena,
onde canta o reiseñor.
Unha fonte e un salgueiro,
miña nena onde canta o reiseñor.
Aquel paxariño
era bonitiño,
da beira do miño.
- ¿e como lle chaman?
- chamanlle pepiño.

- ¡que bonito nome ten o paxariño!

Paxariños que alegres cantades
polas follas dos lureiros
e subides polos ameneiros
a busca-la raiola do sol.
Non sexas tan presumida.
se queres casa-la filla
non sexas tan presumida.
Non te deixes enganar
miña nena,
se queres ser prendida.
non te deixes enganar
miña nena,
se queres ser prendida
______________________________________________________________________________

RODABALLO
Nunha lancha de Marín
coa proa de carballo, BIS
catro rapaces da Pobra
ui, ai, ai

roubaron un rodaballo.BIS

Mala chispa te coma,
mala chispa che dea,
mala chispa te trague,

ai, ai, ié. BIS a estrofa

O patrón que os mandaba
tamén era de Marín BIS
e díxolle ao rodaballo:
ui, ai, ai

moito miras para min! BIS

Mala chispa...
Fórono vender á lonxa
e con moito disimulo BIS
e quen o foi a comprarui,

ai, aia filla do Cachirulo! BIS

Mala chispa ...
E aquí acábase a historia
deste peixe desgraciado (malfadado) BIS
que por non haber aceite,
ui, ai, ai,

houbo que comelo asado. BIS

Mala chispa...
______________________________________________________________________________

PARA VIR A XUNTA MIN

O voso galo, comadre, tédelo mal enseñado BIS

Vén cantar tódalas noites·enriba do meu tellado.

Para vir a xunta min, para vir a xunta min,

vai lava-la cara, vai lava-la cara, galopín!

Miña nai por me casare, ofreceume canto tiña,
agora que estou casado, pagoume cunha galiña,

pagoume cunha galiña, ailalelo, ailalalo!

Para vir a xunta min, para vir a xunta min,vai lava-la cara, vai lava-la cara, galopín!
Túa nai e mais a miña quedan no río berrandopor culpa dunha galiña, que ten amores cun galo,que ten amores cun galo, ailalelo, ailalalo.
Para vir a xunta min, para vir a xunta min,

vai lava-la cara, vai lava-la cara, galopín!

Eu queríame casare, miña nai non teño roupa casa, miña filla, casa, que unha perna tapa a outra.
Para vir a xunta min, para vir a xunta min,vai lava-la cara, vai lava-la cara, galopín!
Eu queríame casare, miña nai dime que é cedo,

ela como está casada, non sabe as ganas que eu teño.

Para vir a xunta min, para vir a xunta min,
vai lava-la cara, vai lava-la cara, galopín!
______________________________________________________________________________

UNHA NOITE NO MUÍÑO
Unha noite no muíño, unha noite non é nada

unha semaniña enteira, esa si que é muiñada

Deus cho pague churrusqueira
téñocho que agradecer
cando vou ao teu muíño
sempre me deixas moer BIS

Deus cho pague churrusqueira

Túa nai por me casar,
teu pai por me dar o dote
armaron unha porfía, rompéronlle os pés ó pote
______________________________________________________________________________

NAVEIRA

Ollos verdes son traidores,
azules son mentireiros,
los negros y acastañadosson fírmes y verdadeiros.

Naveira, naveira,
naveira do mar,había una barquiña
pra dir a navegar
Pra dir a navegar,
pra dir a navegar,
naveira, navieranaveira do mar.

Cinco sentidos tenemos,
los cinco necesitamos,
todos los cinco perdernos
cuando nos enamoramos.

Naveira, naveira,
naveira do mar,
había una barquiña
pra dir a navegar

Pra dir a navegar,
pra dir a navegar,
naveira, navieranaveira do mar.

Eu la vi pasar la ríacon
zoquiños de madeira
diba tan remangadiñaal
pasar pola ribeira.

Naveira, naveira,
naveira do mar,
había una barquiña
pra dir a navegar

Pra dir a navegar,
pra dir a navegar,naveira,
navieranaveira do mar.
______________________________________________________________________________

CORUÑA DEL ALMA MÍA
Con el sombrero en la mano, como personas aristrocraticas, saludamos a Galicia, llenos de amor y de gracia.

Coruña llevas la palma por ser la ciudad más fina, te quise con toda el alma igual que Alfonso Molina.

Y de rodillas te juro que si tuviera dinero, en el puente del pasaje, con letras de oro, pondría un letrero diciendo tú eres Coruña la más hermosa del mundo entero.

Coruña del alma mía, población incomparable; te quiero más que a mi vida como hoy te quiere tu alcalde.

Y de rodillas te juro, que si tuviera dinero, en el puente del pasaje, con letras de oro pondría un letrero diciendo tú eres Coruña la más hermosa del mundo entero diciendo tú eres Coruña la más hermosa del mundo entero.

Coruña, tu eres Coruña, ciudad incomparable, Te quiero más que a mi vida, Más que a la Virgen del Carmen. Y de rodillas te juro, que si tuviera dinero, en el puente del pasaje, con letras de oro pondría un letrero, diciendo: Tú eres Coruña, la más hermosa del mundo entero.

Vivir na Coruña que bonito é, andar de parranda e durmir de pé, e dormir de pé, e dormir de pé, vivir na Coruña que bonito é.
No hay quien pueda
No hay quien pueda con la gente marinera No hay quien pueda con la gente marinera..pescadora

"Si me deran a escoller eu non sei que escollería si entrar na Coruña de noite ou entrar no ceo de día"

en la coruña siempre reina la alegria, en la coruña siempre reina el buen humor

Ben te vin, dedicado a Mariano de Cavia, donde entre sus encantadores versos le canta: "Cando te fun visitar, vendo a miñ´alma a suxeta a hermosura do teu mar, díxome Dios, ¡canta, poeta! ¡ Eu chorei pra te cantar! Chorei, qu´eu no sabería, é que san Pedro no me escoite d´e scoller, qu´escollería, ¡ si entrar na Coruña de noite ou no Ceo de día!".
______________________________________________________________________________

EL ABUELO
IEl abuelo un día
cuando era muy joven
allá en su Galicia,
miró el horizonte
y pensó que otra senda
tal vez existía.
Y al viento del norte
que era un viejo amigo,
le habló de su prisa,
le mostró sus manos
que mansas y fuertes,
estaban vacías,
y el viento le dijo:
""Construye tu vida
detrás de los mares,
allende Galicia"".
Y el abuelo un día
en un viejo barco
se marchó de España.
El abuelo un día,
como tantos otros,
con tanta esperanza.
La imagen querida
de su vieja aldea
y de sus montañas
se llevó grabada
muy dentro del alma,
cuando el viejo
barco lo alejó de España.
II
El abuelo un día
subió a la carreta
de subir la vida.
Empuñó el arado,
abonó la tierra
y el tiempo corría.
Y luchó sereno
por plantar el árbol
que tanto quería.
Y el abuelo un día
lloró bajo el árbol
que al fin florecía,
lloró de alegría
cuando vio sus manos,
que un poco más viejas
no estaban vacías.
Y el abuelo entonces,
cuando yo era niño,
me hablaba de España,
del viento del norte,
de la vieja aldea
y de sus montañas.
Le gustaba tanto
recordar las cosas
que llevo grabadas
muy dentro del alma,
que a veces callado,
sin decir palabra,
me hablaba de España.
III
El abuelo un día,
cuando era muy viejo,
allende Galicia.
Me tomó la mano
y yo me di cuenta
que ya se moría.
Y entonces me dijo,
con muy pocas fuerzas
y con menos prisa,"
"prométeme, hijo,
que a la vieja aldea
irás algún día,
y al viento del norte
dirás que su amigo,
a una nueva tierra
le entregó la vida.
Y el abuelo un día
se quedó dormido
sin volver a España.
El abuelo un día,
como tantos otros,
con tanta esperanza.
Y al tiempo al abuelo
lo vi en las aldeas,
lo vi en las montañas,
en cada mañana
y en cada leyenda,
por todas las sendas
que anduve de España.

______________________________________________________________________________

UN CANTO A GALICIA
Eu queroche tanto,
e ainda non o sabes...
Eu queroche tanto,
terra do meu pai.

Quero as tuas ribeiras
que me fan lembrare
os teus ollos tristes
que me fan chorare.

Un canto a Galicia, hey,
terra do meu pai.
Un canto a Galicia, hey,
miña terra nai.

Teño morriña, hey,
teño saudade,
porque estou lonxe
de eses teus lares.

Eu queroche tanto,
e ainda non o sabes...
Eu queroche tanto,
terra do meu pai.

Quero as tuas ribeiras
que me fan lembrare
os teus ollos tristes
que me fan chorare.

Un canto a Galicia, hey,
terra do meu pai.
Un canto a Galicia, hey,
miña terra nai.

Teño morriña, hey,
teño saudade,
porque estou lonxe
de eses teus lares.

Teño morriña,
teño saudade,
porque estou lonxe
de eses teus lares...

De eses teus lares...
De esos teus lares...

¡Teño morriña!
¡Teño saudade!

Un canto a Galicia, hey,
terra do meu pai.
Un canto a Galicia, hey,
miña terra nai.

Teño morriña, hey,
teño saudade,
porque estou lonxe
de eses teus lares.

Un canto a Galicia, hey,
terra do meu pai.
Un canto a Galicia, hey,
miña terra nai.

Teño morriña, hey,
teño saudade,
porque estou lonxe
de eses teus lares.

Teño morriña, hey,
teño saudade,
porque estou lonxe
de eses teus lares.

Teño morriña, hey,
teño saudade,
porque estou lonxe
de eses teus lares.
______________________________________________________________________________

E PRA QUE NON DIGAS
E pra que non digas que tal e que cal
que foi e non foi, que tal que sei eu,
eu aló non fun, ela aquí non veu,
nin eu llo pedín, nin ela mo deu.
-Maruxiña, dáme un bico
que che hei de dar un pataco,
-Non quero bicos dos homes
que me cheiran a tabaco.
E pra que non digas...
Maruxiña do forneiro
se coceras faime un bolo,
se mo fas, faimo de millo,
que eu de trigo non cho como.
E pra que non digas...
-Maruxiña, ti é-lo demo,
sempre me andas atentando,
-Foi do couce dunha pulga
que é un mal desesperado.
E pra que non digas...
______________________________________________________________________________

EU NON SEI
(cantada pola Roda)

Pun, pun, pun, peteiche na porta, non me quixeches responder, BIS
pasaches por min e dixeches: cshis, cshis, cshis,
este pandeiriño que che toca zúmballe a Marica,
era do pelexo dunha ovella, como repenica,
como repenica, Maruiña, como repenica,
este pandeiriño que che toca, zúmballe a Marica.
Eu non sei que pasou no muíño, eu non sei que debeu de pasar,
desde entón Maruxiña está triste, desde entón non fai máis que chorar,
pasaches por il e dixeches:
este pandeiriño que che toca zúmballe a Marica,
era do pelexo dunha ovella, como repenica,
como repenica, Maruxiña, como repenica,
este pandeiriño que che toca, zúmballe a Marica.
Se queres que vaia e veña, rapaciña ó teu lugare, BIS
has de prende-la cadela que non fai máis que ladrare, BIS
a miña meniña cando vai pró muíño, vai enfariñada, cheíña de frío;
cheíña de frío, cando vai xiada, a miña meniña meteuse na cama.
Esta noite hei de ir a verte, Camela non teñas medo, BIS
déixame a porta trincada, ai, cunha palliña de centeo BIS
ailalailaraila...
______________________________________________________________________________

UNHA NOITE NA EIRA DO TRIGO
Unha noite na eira do trigo
ó refrexo do branco luar
unha nena choraba sin trégolas
os desdés dun ingrato galán.
I a coitada entre queixas decia,
"xa no mundo non teño ninguén,
vou morrer e non ven os meus ollos
os olliños do meu doce ben".
Os seus ecos de malenconía
camiñaban nas alas do vento
i o lamento
repetía:
"vou morrer e non vén o meu ben!".
Lonxe dela, de pé sobre a popa
dun aleve negreiro vapor
emigrado, camiño de America
vai o pobre, infelís amador.
I ó mirar ás xentís anduriñas
cara á terra que deixa cruzar:
" quen pudera dar volta - pensaba-,
quen pudera convosco voar!".
Mais a aves i o buque fuxían
sin ouír seus amargos lamentos;
solo os ventos
repetían:,
"quen pudera convosco voar!"
Noites craras de aromas e lúa
desde entón que tristeza en vós hai
prós que viron chorar unha nena
prós que viron un barco marchar!
Dun amor celestial verdadeiro
quedou solo de bágoas a proba
unha cova
nun outeiro
i on cadavre no fondo do mar.
______________________________________________________________________________

ALALÁ DAS MARIÑAS
(Ahora, una ya no tan conocida “Alalá das Mariñas”. Un alalá es un canto popular gallego de varios versos con cuatro estrofas octosílabas, entre estrofas se canta ailalala, ailala)

Teño unha casiña branca na Mariña entre loureiros, (Tengo una casita blanca en Mariña entre laureles)
teño paz e teño amor e estou vivindo no ceo. (tengo paz y tengo amor y estoy viviendo en el cielo)
Ailalala, ailalala..
E adiós á miña casiña, portelo do meu quinteiro, (Y adiós a mi castia, portal de mi terreno)
auga da miña fontiña, sombra do meu laranxeiro (agua de mi fuentecita, sombra de mi naranjo)
Ailalala, ailalala..
Por último, una cantiga de Manuel Curros Enríquez, del libro Aires da miña terra. Cabe decir que en el libro esta cantiga se llama asi, Cantiga, y empieza con el verso “no xardín unha noite sentada” (en el jardín una noche sentada).
Unha noite na eira do trigo (Una noche en la huerta del trigo)
ó refrexo do branco lugar (el reflejo del blanco lugar)
unha nena choraba sin trégolas (una niña lloraba sin lágrimas)
os desdés dun ingrato galán. (los desdenes de un ingrato galán)
I a coitada entre queixas decia, (Y la pobre entre quejas decía)
“xa no mundo non teño ninguén, (“ya en el mundo no tengo a nadie)
vou morrer e non ven os meus ollos (voy a morir y no ven mis ojos)
os olliños do meu doce ben”. (los ojitos de mi dulce bien”.)
Os seus ecos de malenconía (Sus ecos de melancolía)
camiñaban nas alas do vento (caminaban en las alas del viento)
i o lamento (y el lamento)
repetía: (repetía:)
“vou morrer e non vén o meu ben!”. (“voy a morir y no viene mi bien!”)
Lonxe dela, de pé sobre a popa (Lejos de ella, de pie sobre la popa)
dun aleve negreiro vapor (de un ¿leve? negro vapor)
emigrado, camiño de America (emigrado, camino de América)
vai o pobre, infelís amador. (va el pobrem infeliz amador.)
I ó mirar ás xentís anduriñas (Y al mirar a las gentiles golondrinas)
cara á terra que deixa cruzar: (hacia la tierra que deja cruzar:)
” quen pudera dar volta – pensaba-, (“quién puediera dar la vuelta – pensaba-,)
quen pudera convosco voar!”. (quién pudiera con vosotras volar!”.)
Mais a aves i o buque fuxían (Pero las aves y el buque huían)
sin ouír seus amargos lamentos; (sin oír sus amargos lamentos;)
solo os ventos (solo los vientos)
repetían:, (repetían:,)
“quen pudera convosco voar!” (quién pudiera con vosotras volar!”.)
Noites craras de aromas e lúa (Noches claras de aromas y luna)
desde entón que tristeza en vós hai (desde entonces que tristeza en vosotras hay)
prós que viron chorar unha nena (para los que vieron llorar a una nila)
prós que viron unbvarco marchar! (para los que vieron un barco marchar!)
Dun amor celestial verdadeiro (De un amor celestial verdadero)
quedou solo de bágoas a proba (quedaron solo de lágrimas la prueba)
unha cova (una cueva)
nun outeiro (un otero/colina)
i on cadavre no fondo do mar. (y un cadáver en el fondo del mar.)
Bueno, como véis no es algo precisamente alegre, el libro “Aires da miña terra” está basado en los sentimientos de la emigración  en Galicia, durante la cual mucha gente tuvo que marchar para ganarse la vida.
______________________________________________________________________________

A SANTIAGO VOI
Los Tamara
¡Ai Carmela que chove¡
ai lala lala lala, ai la lara lala lara lala.

A Santiago voy,
ligerito caminando y con mi paraguitas,
por si la lluvia me va mojando.

A Santiago voy,
ligerito suspirando,
por mi niña Carmela que en Compostelá
me está esperando.

Vou subindo montañas cruzando valles,
sempre cantando, o verde me acaricia,
porque a Galicia xa estou chegando.

A Santiago voy,
(lixeiriño),
A Santiago voy,
(camiñando),

Como un peregrino por el camino de la ilusión.
A Santiago voy, a Santiago voy.

Y con mi Carmela, en Compostelá me quedo yo.
Ai lala lala lala, ai la lara lala lara lala.

Repetir toda
A Santiago voy, ligerito caminando....

Final
¡A Santiago voy,
me voy.
______________________________________________________________________________

A MEIGA
Los Tamara
Na pequena aldea
Habia unha nena
Que polos seus ollos
Os vellos e mozos
Chamabanlle a meiga.

Todo los rapaces
Iban detras dela,
E todos queri¬an,
E todos queri¬an
Casarse con ela.

Pero a meiga non quixo a ningun
E quedouse solteira.
Naide sabe si non poido amar
Ou non quixo ela.

Pero os anos pasaron axiña
E foise a beleza.
Ten a cara cheiña de arrugas
E chamanlle a meiga.

E chamanlle a bruxa,
A bruxa e a meiga.
Os rapaces traviesos do pobo
Cando corren detras dela.
Moitas nais pra asustar aos seus fillos
Din que van chamar a meiga.

Contaronme as vellas
Que cando era moza
Pasabase as horas
Na beira da praia
Falando coas ondas.

Din que tuvo amores
Con un mariñeiro
Que saleu do mare
Cantando entre as ondas
Nas noites de inverno.

Pero a meiga non quixo a ningun
E quedouse solteira.
Naide sabe si non poido amar
Ou non quixo ela.

Pero os anos pasaron axiña
E foise a beleza.
Ten a cara cheiña de arrugas
E chamanlle a meiga.

E chamanlle a bruxa,
A bruxa e a meiga.
Os rapaces traviesos do pobo
Cando corren detras de la.
Moitas nais pra asustar aos seus fillos
Din que van chamar a meiga.

Os rapaces traviesos do pobo
Cando corren detras dela.
Moitas nais pra asustar aos seus fillos
Din que van chamar a meiga.

Lai,lai,lai,laira,lai,laira, lai, lai,lai, lai


______________________________________________________________________________

MI TIERRA GALLEGA
Los Tamara
Que hay en tu sol,
Que hay en tu cielo azul.
Que hay en tu ser
Que guardas tanta luz.
Que hay en tu corazón
Mi tierra gallega,
Que cuando el alba llega
Me siento preso de su esplendor.

Quien fue el pintor que unió con su pincel
Todo el color verde sobre tu piel.
Quien dibujó las rìas de tu paisaje,
Quien puso en tu linaje
La vida errante del afilador.

Sólo dios pudo crear lo que tiene la tierra
Que me vio nacer.
Sólo dios pudo poner el color y la luz
Que en galicia se ve.

Ai la la la......

Aunque me encuentre muy lejos
Mi tierra querida
Yo sé que jamás te olvidaré.

Quien fue el pintor que unió con su pincel
Todo el color verde sobre tu piel.
Quien dibujó las rìas de tu paisaje,
Quien puso en tu linaje
La vida errante del afilador.

Sólo dios pudo crear lo que tiene la tierra
Que me vio nacer.
Sólo dios pudo poner el color y la luz
Que en galicia se ve.

Ai la la la......

Aunque me encuentre muy lejos
Mi tierra querida.
Yo sé que jamás te olvidaré.
Yo sé que jamás te olvidaré. 

______________________________________________________________________________

MI TIERRA GALLEGA
Los Tamara
Que hay en tu sol,
Que hay en tu cielo azul.
Que hay en tu ser
Que guardas tanta luz.
Que hay en tu corazón
Mi tierra gallega,
Que cuando el alba llega
Me siento preso de su esplendor.

Quien fue el pintor que unió con su pincel
Todo el color verde sobre tu piel.
Quien dibujó las rìas de tu paisaje,
Quien puso en tu linaje
La vida errante del afilador.

Sólo dios pudo crear lo que tiene la tierra
Que me vio nacer.
Sólo dios pudo poner el color y la luz
Que en galicia se ve.

Ai la la la......

Aunque me encuentre muy lejos
Mi tierra querida
Yo sé que jamás te olvidaré.

Quien fue el pintor que unió con su pincel
Todo el color verde sobre tu piel.
Quien dibujó las rìas de tu paisaje,
Quien puso en tu linaje
La vida errante del afilador.

Sólo dios pudo crear lo que tiene la tierra
Que me vio nacer.
Sólo dios pudo poner el color y la luz
Que en galicia se ve.

Ai la la la......

Aunque me encuentre muy lejos
Mi tierra querida.
Yo sé que jamás te olvidaré.

Yo sé que jamás te olvidaré.
______________________________________________________________________________


MAIO
Ahí ven o maio
de frores cuberto ...
Puxéronse á porta
cantándome os nenos;
i os puchos furados
pra min estendendo,
pedíronme crocas
dos meus castiñeiros. Pasai, rapaciños,
calados e quedos;
que o que é polo de hoxe
que darvos non teño.
Eu sonvos o probe
do pobo galego:
pra min non hai maio,
¡pra min sempre é inverno! ... Cando eu me atopare
de donos liberto
i o pan non me quiten
trabucos e préstemos,
e como os do abade
frorezan os meus eidos,
chegado habrá entonces
o maio que eu quero. ¿Queredes castañas
dos meus castiñeiros? ...
Cantádeme un maio
sin bruxas nin demos;
un maio sin segas,
usuras nin preitos,
sin quintas, nin portas,
nin foros, nin cregos.